ΕΓΩ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑΣ – Ι’

Του Antonio Miranda

Από το βιβλίου

Μετάφραση του Douglas...

Ι’
 

«Πέθανες στα δεκαεφτά σου, ερωτοπαθής.»

Είμαι ελεύθερος, μαζί σου, καλέ μου φίλε,

ελεύθερος από κοινότοπες, ηθικές συνήθεις:

θωρώ το ωχρό σου πρόσωπο, αγένειο,

ανάμεσα σε άσπρα λουλούδια· χλωμός βρίσκομαι

και σε λυτρώνω, χωρίς καμιά επιφύλαξη,

για απόλαυσή μου και γοητεία, μεταγενέστερες.

Συγκινημένος, χωρίς την ματαιοδοξία του θρήνου,

με συγκρατημένο ενθουσιασμό, αιθέριο,

μια που ο πολύς ενθουσιασμός κρυσταλλώνει

και, ο λίγος, σκοτώνει, μαρασμός είναι.

Σε φιλώ στον αποχαιρετισμό, χωρίς να με βλέπουν.

Ούτε καν σε γνώρισα, κι όμως το σώμα σου

τώρα μ’ ανήκει, αν και χαμένο, αιώνιο.

Από το βιβλίου του Antonio Miranda: ΕΓΩ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑΣ. Brasília: Thesaurus, 2007.